CZY WIESZ, ŻE… od wyboru odpowiedniego logopedy może zależeć przyszłość Twojego dziecka i Twój komfort psychiczny? Wybierz mądrze i zaufaj sprawdzonym specjalistom. ..Psychoterapia , konsultacje logopedyczne dla kogo ?

Psycho – Logopeda jest potrzebny, gdy dziecko mówi niewiele, niewyraźnie, niepłynnie, ma wadę wymowy, jąka się. Jak przygotować się do pierwszej wizyty? Przygotuj materiał, które pomogą w diagnozie. Jeśli martwisz się o zbyt wolny rozwój mowy swojego dziecka, spisz wyrazy , z którymi ma kłopot , źle wymawia. Przynieś ze sobą wyniki dziecka. Jeśli dziecko uczęszcza do poradni specjalistycznej np. laryngologicznej, psychologicznej , zabierz ze sobą opinie.

Konsultacja obejmuje wstępne badanie logopedyczne, które w zależności od wieku dziecka obejmuje: badanie nadawania oraz rozumienia mowy, badanie wymowy, sprawności i anatomii narządów artykulacyjnych, badanie zgryzu oraz słuchu fonemowego. Logopeda określi ewentualną wadę wymowy i kierunek pracy nad nią.

Podczas konsultacji weryfikowana jest konieczność podjęcia terapii logopedycznej. Spotkanie przebiega zawsze w miłej atmosferze , w większości w formie zabawy. Psycho -logopeda zanim przejdzie do badania nawiązuje kontakt z dzieckiem. Badanie nigdy nie jest wykonywane na siłę, wbrew woli dziecka, a wszelkie działania podejmowane są tak , by dziecko czuło się komfortowo.

O wadach wymowy mówimy, gdy dziecko komunikuje się z otoczeniem w sposób prawidłowy, lecz nie wymawia wszystkich dźwięków odpowiednich dla jego wieku.

To znaczy, że zasób słów, budowane konstrukcje, nawiązywanie dialogów itp. nie są opóźnione, za to realizacja dźwięków jest odpowiednia dla dziecka młodszego lub jest zniekształcona. Zdarza się, że opóźniony rozwój mowy towarzyszy poważniejszym zaburzeniom.

Każde dziecko rozwija się w swoim indywidualnym tempie. Normy rozwojowe, choć bardzo przydatne, nie mogą w pełni wyznaczyć nam sztywnych ram rozwoju konkretnego dziecka.

Na rozwój każdej sfery, w tym rozwój mowy, patrzymy całościowo – uwzględniając rozwój innych sfer – ruchowej, intelektualnej, emocjonalnej i społecznej. Dopiero takie kompletne spojrzenie daje nam możliwość podjęcia ostatecznej decyzji na temat tego, czy dziecko potrzebuje regularnej pracy ze specjalistą. 

Kiedy mówimy o opóźnionym rozwoju mowy? O opóźnionym rozwoju mowy mówimy, gdy sposoby komunikacji dziecka są opóźnione w stosunku do wieku o co najmniej 6 miesięcy. Może objawiać się to zbyt małym zasobem wydawanych dźwięków czy słów, ale też słabszym rozumieniem tego, co osoby z otoczenia mówią do dziecka. Podczas wywiadu i badania zawsze szukamy przyczyny opóźnionego rozwoju mowy (ORM) i sprawdzamy wszystkie możliwości. Nie zawsze udaje nam się zdiagnozować przyczynę ORM, jednak najczęściej są to: Przytkane kanaliki słuchowe, przerośnięte migdałki podniebienne, co skutkuje gorszą jakością słyszenia.

Skrócone wędzidełko języka, co zdecydowanie ogranicza ruchliwość tego narządu. Zaburzenia w zakresie przetwarzania zmysłowego, które utrudniają rozwój bardziej precyzyjnych i skomplikowanych funkcji, takich jak mowa. Przedłużone stosowanie smoczka, butelki.

Czynniki wynikające z działań otoczenia – zbyt duża ilość mediów, stwarzanie utrudnionych warunków do sprawnej komunikacji. Inne, takie jak:

• niedosłuch,
• wady narządów mowy,
• porażenia,
• traumatyczne doświadczenia.

Zdarza się, że opóźniony rozwój mowy towarzyszy poważniejszym zaburzeniom, takim jak niepełnosprawność intelektualna, całościowe zaburzenia rozwoju.

Występowanie niepłynności mowy. Przykładowy przebieg diagnozy dla dzieci . Pierwsze spotkanie wstępne badanie przesiewowe – 35-45 minut, w którym uczestniczy jeden lub dwoje rodziców bez dziecka. Celem spotkania jest ustalenie, czy dalsza, bardziej szczegółowa diagnoza jest konieczna.

Podczas spotkania omawiany jest kwestionariusz wstępnego badania, wyciągane są wnioski o dalszym postępowaniu. Pełna diagnoza Wykonywana w razie potrzeby po pierwszym spotkaniu – składa się z jednego lub dwóch spotkań.

Pierwsza sesja diagnostyczna – 45 minut – jeden lub oboje rodziców i dziecko, bez rodzeństwa – badanie mowy i języka dziecka, diagnoza jąkania, badanie kompetencji komunikacyjnych w kontakcie rodzic-dziecko.

Druga sesja diagnostyczna – 45 minut – jeden lub oboje rodziców, bez dziecka– Pogłębienie wywiadu, przekazanie rodzicom bardziej szczegółowych informacji oraz rokowań, udzielenie rodzicom odpowiedzi na nurtujące ich pytania i odpowiedź na towarzyszące im obawy.